R.Gazete No: 32957
R.G. Tarihi: 16.7.2025
Yargıtay 10. Hukuk Dairesinden:
TÜRK MİLLETİ ADINA YARGITAY İLÂMI
Esas No: 2024/15424
Karar No: 2025/6118
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: Muğla İş Mahkemesi
TARİHİ: 25.05.2023
SAYISI: 2021/14 E., 2023/234 K.
DAVACI: Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı vekili Avukat G. G. D.
DAVALILAR: 1- Özdoğdu İnş. ve Tic. Ltd. Şti. vekili Avukat Mehmet Elçin
2- Nurettin Kavak
İlk Derece Mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun miktar yönünden kesin olarak reddine dair verilen kararının kanun yararına temyizen incelenmesi Adalet Bakanlığı tarafından istenilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; Kurum sigortalısının geçirmiş olduğu iş kazası nedeniyle geçici iş göremezlik ödemesi, tedavi gideri ve ilk peşin sermaye değerli gelir nedeniyle uğranılan zararın davalılardan müştereken ve müteselsilen tazminini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili özetle, sürekli iş göremezlik oranına itiraz ettiklerini, kusurlarının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir..
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile iş kazası bildirim yükümlülüğünü 3 iş günlük süre içerisinde yerine getiren işverenden 5510 sayılı Kanun'un 13, 35 ve 21/2. maddeleri gereğince geçici iş göremezlik ödemelerinin rücu edilemeyeceği gerekçesiyle bu talebin reddine, tedavi gideri ve ilk peşin sermaye değerli gelir yönünden ise alınan kusur raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinin miktar itibariyle reddine kesin olarak karar verilmiştir.
IV. KANUN YARARINA TEMYİZ
A. Kanun Yararına Temyiz Sebepleri
1-İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına yönelik Adalet Bakanlığı kanun yararına temyiz isteminde; davanın yasal dayanağı olan 5510 sayılı Kanun'un 21. maddesine göre işverenin, işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliğine ilişkin mevzuatın kendisine yüklediği, objektif olarak mümkün olan tüm tedbirleri alma yükümlülüğünü yerine getirmemesi ve bu nedenle iş kazası veya meslek hastalığı şeklinde sosyal sigorta riskinin gerçekleşmesi hâlinde, kusur esasına göre meydana gelen zararlardan Sosyal Güvenlik Kurumuna karşı rücûan sorumlu olduğu sonucunun çıkarıldığını,
2-5510 sayılı Kanun'un 21. maddesinin ikinci fıkrasında, Kanun'un 13. maddesinde belirtilen sürede iş kazası bildiriminin işveren tarafından bildirilmemesi halinde, yalnızca bildirim tarihine kadar geçen süre için kusur oranı dikkate alınmaksızın, sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinin tamamının işverenden tahsil edileceğinin düzenlendiğini,
3-Eldeki davada, davalıların kusur esasına göre meydana gelen zarardan rücuan sorumlu olduklarını, geçici iş göremezlik ödeneği talebinin reddine dair kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, kararının kanun yararına temyizen incelenerek bozulmasını talep etmiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, 04.09.2010 tarihinde meydana gelen iş kazası nedeniyle, davacı Kurum tarafından sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik giderinin davalılardan istenilip istenilemeyeceğine ilişkindir.
1. Mahkemece, iş kazası bildirim yükümlülüğünü 3 iş günlük süre içerisinde yerine getiren işverenden, 5510 sayılı Kanun'un 13, 35 ve 21/2. maddeleri gereğince geçici iş göremezlik ödemelerinin rücu edilemeyeceği gerekçesiyle, bu talep yönünden davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
2. 5510 sayılı Kanun'un iş kazası ve meslek hastalığı ile hastalık bakımından işverenin sorumluluğunu düzenleyen 21/1. maddesi, sigortalıya ya da ölümü halinde hak sahiplerine bağlanan gelirler ile yapılan harcama ve ödemelerin işverenden rücuan tahsili koşullarını düzenlemiştir.
3. 5510 sayılı Kanun'un 21/4. maddesine göre ise, iş kazası, meslek hastalığı ve hastalık, üçüncü bir kişinin kusuru nedeniyle meydana gelmişse, sigortalıya ve hak sahiplerine yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısı, zarara sebep olan üçüncü kişilere ve şayet kusuru varsa bunları çalıştıranlara rücû edilebilecektir.
3. Kanun'un 21/2. maddesi, iş kazasının süresinde bildirilmemesi durumunda, bildirim tarihine kadar geçen süre için, sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinin tamamının, kusur oranı dikkate alınmaksızın işverenden tahsil edilmesi hususunu düzenlemektedir.
3. Belirtilen açıklamalar ışığında somut olaya dönüldüğünde, işbu davaya konu geçici iş göremezlik ödemelerinin, 5510 sayılı Kanun'un 21/1 ve 21/4. maddelerinde belirtilen ödemelerden olduğu nazara alınarak, bu talep yönünden de gerekli araştırma ve inceleme yapılıp elde edilecek sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz bulunmuştur.
V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Adalet Bakanlığının 6100 sayılı Kanun'un/HMK'nın 363/1 hükmüne dayalı kanun yararına temyiz isteminin kabulü ile kararın sonuca etkili olmamak üzere KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Kararın bir örneğinin ve dava dosyasının Adalet Bakanlığına gönderilmesine,
16.04.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
----------o----------
