R.Gazete No: 32631
R.G. Tarihi: 13.8.2024
Yargıtay 5. Hukuk Dairesinden:
TÜRK MİLLETİ ADINA
YARGITAY İLÂMI
Esas No : 2024/5904
Karar No : 2024/8011
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: : Van 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ: : 22.12.2022
SAYISI : 2022/233 Esas, 2022/1667 Karar
DAVACI : Mahsun Keskin vekili Avukat Fatma Esin Karabulut
DAVALI : Emlak Yönetim Hiz. ve Tic. A.Ş. Vekili Nilüfer Özmen
DAVA TARİHİ : 17.02.2022
KARAR : Kabul
TEMYİZ EDEN : Adalet Bakanlığı
Taraflar arasında, İlk Derece Mahkemesinde görülen alacak davasında davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince kesin olarak verilen kararın kanun yararına lemyizen incelenmesi Adalet Bakanlığı tarafından istenilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Van ili, Merkez ilçesi, Şerefiye Toplu Konutlarının üç parsel üzerine kurulu 29 bloktan ve toplam 850 bağımsız bölümden oluştuğunu, müvekkilinin bu siteye ait bağımsız bölümde ikamet ettiğini, mezkûr toplu yapının inşa edildiği günden itibaren TOKİ Başkanlığı onayı ile davalı şirket tarafından yönetildiğini, Şerefiye Toplu Konutlarında doğalgaza bağlı merkezi ısınma sistemi bulunduğunu, 29 adet bina için 29 ayrı abonelik yapılıp doğalgaz sayaçlarının site yönetimi gözetiminde bina içerisinde kapalı ve kilitli bölümlerde bulunduğunu, bu sayaçlara site yönetimi personeli ve Van Aksa Doğalgaz Dağıtım A.Ş. personeli dışında kimsenin erişimi bulunmadığını, Doğalgaz sağlayıcı firma tarafından yapılan denetimlerde sayaçlara müdahale olduğunun belirlendiğini, 21.05.2020 tarihinde kaçak doğal gaz kullanımına yönelik tutanakların tanzim edildiğini, bloktaki her bir sayacın sökülerek yeni sayaçlar ile değiştirildiğini, davalı firmaya 1.809.748,52 TL tutarında kaçak doğal gaz bedeli tahakkuk ettirildiğini, davalı firmanın 17.06.2020 tarihinde Van Aksa Doğalgaz A.Ş. ile protokol imzaladığını, bu protokol çerçevesinde kaçak kullanım bedeli eksik kullanım
bedeli olarak düzeltilerek 763.952,52 TL tutarındaki miktarın 3 eşit taksit olarak kat sakinlerinden tahakkuk ettirileceği hususunda mutabakata varıldığını, müvekkilinin bu durumu 2020 Ekim ayında merkezi ısınma kayıp endeks adı altında kendisine kesilen 300 TL'lik fatura ile öğrendiğini, toplamda 985,82 TL kayıp kaçak endeks bedeli ödemek zorunda kaldığını, müvekkilinin kusurundan kaynaklanmayan ancak müvekkile yükletilen bu kayıp kaçak bedelinin sorumlusunun davalı olduğunu, davalının doğal gaz sayaçlarında oynama yaparak yolsuzluk yaptığı gibi kat malikleri adına yetkisiz bir şekilde sözleşme imzalayarak vekâletsiz iş gördüğünü, davalının kusurundan kaynaklı Aksa Doğal Gaz firması tarafından kesilen kaçak gaz kullanım bedelinin kat maliki müvekkile yükletilmesinin hukuka aykırı olduğunu ve müvekkilinin doğal gazın kesilmemesi adına ödediği 985,82 TL kayıp kaçak bedelinin müvekkiline iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkil şirketin 2008 yılında toplu konut alanlarında, sitelerde ve apartmanlarda ortak donatı alanları ile müstakil ve kompleks işyerlerinde profesyonel işletmecilik, yöneticilik hizmetleri yapmak, şehir plancılığı ve kentleşmenin getirdiği her türlü konuda etüt, projelendirme, müşavirlik hizmetleri vermek, sağlıklı kentleşme konusunda yatırımları gerçekleştirme üzere kurulduklarını; site yönetimlerine bu yönde fatura karşılığında danışmanlık hizmeti verdiklerini belirterek davacının Van Merkez Şerefiye Toplu Konutları 1691'de yer alan bağımsız bölümüne tahakkuk ettirilen kayıp endeks bedeline yönelik iddiaları bakımından müvekkil şirketi muhatap göstermesinin hatalı olduğunu, müvekkil şirketin sitede yönetim faaliyeti yürütmediğini, site yönetimi faaliyetinin Van Merkez Şerefiye Toplu Konutları 1691 site yönetimi tarafından yürütüldüğünü, müvekkil şirketin 01.12.2019-31.01.2021 tarihleri arasında hizmet alım sözleşmesi çerçevesinde Van Merkez Şerefiye Toplu Konutları 1691 Site Yönetimine fatura karşılığında site yönetimi danışmanlığı hizmeti verdiğini, müvekkilin vermiş olduğu danışmanlık hizmetinin site yönetim olgusunu ortada kaldırmadığını, bahsi geçen sitede oluşturulmuş bir site yönetiminin bulunduğunu, anili site yönetimi tarafından faaliyet süresince birçok firma ile hizmet alım sözleşmesi imzalandığını, yönetim ile müvekkil şirket arasındaki ilişkinin de bu düzeyde bulunduğunu, sitenin hali hazırda merkezi ısıtma sistemi kullandığını, her bir bağımsız bölümde ısı pay ölçer bulundurulması suretiyle tüketim esaslı paylaşım yapıldığını, davacıya yansıtılan tutarın eksik faturalandırılan ısıtma giderinden kaynaklandığım, yapılan hatalı işlemin site yönetimi ve okuma firmasının hatasından kaynaklandığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne kesin olarak karar verilmiştir.
IV. KANUN YARARINA TEMYİZ
A. Kanun Yararına Temyiz Yoluna Başvuran
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararının kanun yararına temyizen incelenmesi Adalet Bakanlığı tarafından istenilmiştir.
B. Temyiz Sebepleri
Adalet Bakanlığı Kanun Yararına Temyiz talebinde özetle; Mahkemece 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) sistematiği gereğince yöneticinin kimse olabileceği ve davalı Şirketin yönetici sıfatının bulunmadığı, davacı kat malikinin davalı Şirketin eylemi nedeniyle uğradığını iddia ettiği zararın giderilmesine ilişkin eldeki davanın 634 sayılı Kanun'un uygulanmasından değil genel hükümlerden kaynaklandığı dikkate alınarak görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası hakkında karar verilmiş olması; kabule göre de, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanun'un 46 ve devamı maddelerinde düzenlenen yetkisiz temsil hükümlerine göre davalı Şirketin hukuki durumunun tespit edilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırı bulunduğundan hükmü kanun yararına temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, maddi tazminat istemine dayalı alacak istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 363 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ilk derece mahkemelerinin kesin olarak verdikleri kararlar ile istinaf incelemesinden geçmeden kesinleşmiş bulunan kararlarına karşı, yürürlükteki hukuka aykırı bulunduğu ileri sürülerek Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına temyiz yoluna başvurulur.
2. Temyiz talebi Yargıtayca yerinde görüldüğü takdirde, 6100 sayılı Kanun'un 363 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca karar kanun yararına bozulur ve bu bozma, kararın hukuki sonuçlarını ortadan kaldırmaz.
3. Değerlendirme
1. 6100 sayılı Kanun'un 363 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ilk derece mahkemelerinin kesin olarak verdikleri kararlar ile istinaf incelemesinden geçmeden kesinleşmiş bulunan kararlarına karşı, yürürlükteki hukuka aykırı bulunduğu ileri sürülerek Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına temyiz yoluna başvurulur. 6100 sayılı Kanun'un 363 üncü maddesinin gerekçesinde de karar verilirken yürürlükteki hukukun yanlış uygulanmasının her an için söz konusu olabileceği, kanun yararına temyizin, yanlışlık tespit edilip daha sonra benzer işlemlerden kaçınmak için kabul edilen bir sistem olduğu, Yargıtayın yaptığı incelemede uygulamanın yanlış olduğu sonucuna ulaşırsa kararı kanun yararına bozacağı ifade edilmiştir.
2. Temyiz yolu ise olağan kanun yollarından birisidir. Bozma sebepleri, 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde sayılmıştır. Bunlar; hukukun veya taraflar arasındaki sözleşmenin yanlış uygulanmış olması, dava şartlarına aykırılık bulunması, taraflardan birinin davasını ispat için dayandığı delillerin kanuni bir sebep olmaksızın kabul edilmemesi ve karara etki eden yargılama hatası veya eksiklikler bulunmasıdır. Temyiz yolunda, hüküm mahkemesinin kararı sadece hukuka uygunluk bakımından inceleme konusu yapılır. Madde gerekçesinde bu husus "Temyiz incelemesini, istinaf incelemesinden ayıran temel Özellik, temyiz incelemesinin usûl hukuku veya maddî hukuk yönünden incelemeyi gerektirmesi, maddî vakıaların denetimi ile delil değerlendirmesine girmemesidir. Maddede bu hukukî denetimin hangi sebeplerle yapılacağı açıklığa kavuşturulmuştur. Bugüne kadar istinaf yolunun olmamasından dolayı zaman zaman Yargıtay maddî vakıalara ve delil değerlendirmesine de girmek zorunda kalabilmekteydi, istinafla birlikte artık bu ihtiyaç ortadan kalkmış ve Yargıtay tamamen bir hukukî denetim ve içtihat mercii olmuştur." şeklinde vurgulanmıştır.
3. Belirtilen bu yasal düzenlemeler ve 6100 sayılı Kanun döneminde temyiz yolu ile ilgili özellikler
dikkate alındığında, kanun yararına temyiz ile temyiz yolu arasında bir ayrım yapılması gerekmektedir. Kanun yararına temyiz başvurusunda, başvuru konusu kararın sadece yürürlükteki hukuka aykırı olup olmadığı denetlenir. Bu denetim ise, temyiz incelemesinin aksine, kanun yararına temyizde görece sınırlı bir inceleme yapılmasını gerektirir. Kanun yararına temyize ilişkin madde gerekçesinde de belirtildiği gibi yürürlükteki hukukun yanlış uygulanması söz konusu olduğunda, kararın kanun yararına bozulması gerekir.
4. Somut olayda, ana gayrimenkule ait yönetim planı uyarınca atanan geçici yönetim ile davalı şirket arasında profesyonel site yönetimi hususunda hizmet alım sözleşmesi yapıldığı anlaşılmakla, davalı şirketin site yöneticisi vasfı bulunmadığından taraflar arasındaki uyuşmazlığın 634 sayılı Kanun hükümleri uyarınca değil genel hükümler uyarınca Asliye Hukuk Mahkemesinde görülmesi gerektiği dikkate alınarak görev nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken aksi düşünce ile yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Adalet Bakanlığının 6100 sayılı Kanun'un 363 üncü maddesinin birinci fıkrasına dayalı kanun yararına temyiz isteminin kabulü ile kararın sonuca etkili olmamak üzere KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adalet Bakanlığına gönderilmesine, 02.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
----------o----------
